De Witte Godin
Samenvatting - Het verband tussen de vroege mythen van de Hebreeuwen, de Grieken en de Kelten is dat ze alle drie werden geciviliseerd door hetzelfde Aegeïsche volk, dat ze overwonnen en absorbeerden: de Pelasgiërs, die er geen patriarchaal pantheon op na hielden, maar de Witte Godin vereerden. In dit hoofdstuk bespreekt Graves de vele gedaanten waarin hij de Witte Godin in de bronnen terugvindt, en stipt haar relatie aan met de eiken- en gerstekoningen. De term 'Witte Godin' gebruikt Graves omdat wit haar belangrijkste kleur is, de kleur van de eerste persoon van de maan-drie-eenheid: de nieuwe maan is de witte godin van geboorte en groei, de volle maan de rode godin van liefde en strijd, en de oude maan de zwarte godin van dood en waarzegging. Hij citeert wat hij noemt 'het meest complete en geïnspireerde relaas over de Godin uit de hele oude letterkunde': de passage in Apuleius' Gouden Ezel, waar Lucius uit de diepte van zijn ellende en zijn geestelijke neergang de godin Isis aanroept.
Terug naar de Hoofdpagina
Discussie hoofdstuk 4